Nazewnictwo
Nazwa łacińska: Epipedobates tricolor
Nazwa polska: Drzewołaz trójbarwny
Informacje ogólne
Gatunek dość popularny w terrarystyce. Dorasta do 2,4-3cm długości ciała. Samice są większe od samców. Drobna budowa ciała. Dzikie osobniki wytwarzają w gruczołach skórnych toksynę epibatydynę. Osobniki żyjące w niewoli nie wytwarzają jej. Aktywność dzienna. Tryb życia nadrzewny i naziemny.
Występowanie i biotop
Zamieszkuje wilgotne tereny Ekwadoru i Peru porośnięte drzewami i wysokimi trawami.
WARUNKI HODOWLI
Terrarium
Orientacja pionowa. Drzewołazy trójbarwne można trzymać w grupach. Wymiary terrarium dla jednej parki dorosłych osobników: 45x45x60cm (dł x gł x wys).
Na wystrój powinien składać się płytki basen z wodą oraz mnogość lian, korzeni i gałezi. Obecność żywych roślin jest wręcz niezbędna, żeby zachować odpowiedni poziom wilgoci w terrarium. Rośliny dodatkowo zapewnią wiele kryjówek oraz miejsca do składania skrzeku.
Podłoże: torf odkwaszony z piaskiem, ziemia leśna, mech torfowiec, włókno kokosowe.
Oświetlenie: wymaga oświetlenia grzewczego. Cykl świetlny 12 h.
Temperatura i wilgotność
Temperatura w dzień: 24-28°C. W nocy o 2 stopnie mniej. Wilgotność w dzień na poziomie 80-90%, w nocy 100%.
Żywienie
Drzewołazy trójbarwne są bardzo aktywne i chętnie polują na drobne owady. Karmimy je bezkręgowcami odpowiednimi do wielkości płaza: małymi świerszczami, karaczanami, muszkami owocówkami, żuczkami hawajskimi, mszycami grochowymi, równonogami i skoczogonkami. Karmimy je codziennie.
Suplementacja: witaminy bez D3 (raz w tygodniu) oraz wapń z D3 (przy pozostałych karmieniach). Suplementy dodajemy do owadów.
ROZMNAŻANIE
Rozmnażanie tego gatunku jest bardzo łatwe. W naturze gody odbywają się podczas pory deszczowej, ale w niewoli przystępują do godów często bez dodatkowej stymulacji. Samce podczas godów wabią partnerki głośnym wibrującym kumkaniem. Następnie samiec prowadzi samicę do miejsca odpowiedniego do złożenia skrzeku. Gdy samica złoży skrzek, to samiec zapładnia jajeczka i opiekuje się nimi do czasu pojawienia się kijanek, nawadniając je regularnie. Niestety czasami zdarza się, że skrzek zostaje porzucony i należy go inkubować sztucznie.
Po około 7-10 dniach przy temperaturze 25-26°C wykluwają się kijanki. Następnie samiec pozwala im wejść na swój grzbiet i roznosi je do miejsc, w których mogą rozwijać się dalej – małych zagłębień z wodą. Kijanki należy przenieść do płytkiego akwarium. Karmimy płatkami dla rybek, rozkruszonymi płatkami kukurydzianymi, glonami i larwami komarów. Po metamorfozie przenosimy młode do terrarium. Na tym etapie bardzo ważne jest karmienie. Młode powinny mieć stały dostęp do pokarmu.
Oswoić ludzi z naturą oraz dbać nieustannie o swój rozwój, promować wśród ludzi ideę świadomej hodowli zwierząt egzotycznych oraz przyczyniać się do zmniejszenia agresywnych postaw wobec nich.